Roy Buchanan (1939 -1988 )

Θεωρώ υποχρέωση να αναφερθώ σε έναν καταπληκτικό κιθαρίστα της Blues (και όχι μόνο) που δυστυχώς δεν έτυχε της απαιτούμενης αναγνώρισης που του άξιζε, καθώς η μετριοφροσύνη και η ταπεινότητα του τον κράτησαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, δίνοντας του τελικά την αντιφατική ετικέτα του «καλύτερου άγνωστου κιθαρίστα στον κόσμο». Το παίξιμο του είναι ο απόλυτος συνδυασμός τεχνικής και ευαισθησίας, καταφέρνοντας ο ήχος της φθαρμένης Telecaster του να βγαίνει άλλοτε σπαραχτικός και άλλοτε να μετασχηματίζετε σε ένα γρήγορο παιχνίδι χορού σε όλη την διαδρομή της ταστιέρας προσπαθώντας με το παίξιμο του να αποσπάσει και το τελευταίο ντεσιμπέλ ήχου που παράγει το ξύλο και το ατσάλι.Είναι ο ήχος που (ενέπνευσε και επηρέασε καθοριστικά αρκετούς μεταγενέστερους κιθαρίστες, Jeff Beck, Danny Gatton, Billy Gibbons των ZZ Top) συνδυαζόμενος με την απλή, ήρεμη φωνή του φτάνει σε ένα αποτέλεσμα τέλειας μουσικής αρμονίας.Το διπλό άλμπουμ "Sweet Dreams Anthology " όσο και το " Second Album" είναι τα απόλυτα δήγματα της μουσικής του Roy Buchanan που ανεπιφύλακτα θα σας πρότεινα.

Citroën DS (βάτραχος)

Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1955 στην έκθεση αυτοκινήτου Grand Palais στο Παρίσι σε ένα έκπληκτο κοινό που συνειδητοποιούσε ξαφνικά ότι κάτι αλλάζει από  το άσπρο μαύρο της μεταπολεμικής  εποχής και τα χρώματα  και η φαντασία γίνονται ξανά μια  πραγματικότητα.Η σχεδίαση όσο και η τεχνολογική αρτιότητα της DS είναι έργο του σχεδιαστή (γλύπτη)  Flaminio Bertoni και του μηχανολόγου  André Lefèvre  που κατάφεραν ενώνοντας το ταλέντο τους να δημιουργήσουν αυτό το καταπληκτικό αυτοκίνητο σηματοδοτώντας την αρχή μιας νέας εποχής στην  εξέλιξη του αυτοκινήτου.Η παραγωγή της DS  κράτησε μέχρι το 1975 και πούλησε συνολικά 1500000 αυτοκίνητα. Πρέπει να αναφέρουμε επίσης ότι πέραν του φουτουριστικού σχεδιασμού της η DS διέθετε υδραυλική  ανάρτηση με  αυτόματο σύστημα τριών επιπέδων ανύψωσης με αποτέλεσμα καταπληκτική ωδική συμπεριφορά,ημιαυτόματο υδραυλικό κιβώτιο 4 ταχυτήτων, υδραυλικά δισκόφρενα εμπρός (το πρώτο αυτοκίνητο ευρείας παραγωγής με δισκόφρενα), οροφή από(fiberglass) για να μετατοπίζεται το κέντρο βάρους του οχήματος χαμηλότερα, καθώς και τιμόνι με μία ακτίνα.Τα μεταγενέστερα μοντέλα πληροφοριακά από το 1962 και μετά  βελτιωθήκανε αισθητά, άλλα αυτό που έχει σημασία για μένα και γράφω αυτό το post, είναι για να επισημάνω την πρωτοποριακή αισθητική της εποχής σκεπτόμενος πάντα ότι σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε πριν από εξήντα χρόνια ένα αυτοκίνητο τέτοιας απαράμιλλης ομορφιάς που είχα την τύχη κάποτε να το οδηγήσω και πραγματικά είχα την αίσθηση ότι οδηγώ ένα αεροδυναμικό όχημα του μέλλοντος.


 

                                           

Stevie Ray Vaughan - Tin Pan Alley

1.  Scuttlebuttin'
2.  Couldn't Stand The Weather
3.  Things That I Used To Do
4.  Voodoo Chile (Slight Return)
5.  Cold Shot
6.  Tin Pan Allen
7.  Honey Bee
8.  Stang's Swang
9.  SRV Speaks
10. Hide Away
11. Look At Little Sister

Keith Jarrett Koln concert

Τι να πω για αυτό το άλμπουμ τι να πω για αυτόν τον εξαίρετο πιανίστα,συνθέτη που η απλότητα, η μαγευτικότητα και συγχρόνως η απίθανη ισορροπία μεταξύ έντασης και πάθους καταφέρνει  να μετουσιώνει τον ήχο σε εικόνα και την εικόνα σε απέραντη γαλήνη. Η μουσική εξάλλου  είναι ένας πολυδιάστατος τρόπος έκφρασης και ο Jarrett με ένα μοναδικό τρόπο μέσα από τους πεντακάθαρους αριστουργηματικούς αυτοσχεδιασμούς του καταφέρνει να σε παίρνει μαζί του και να σε παρασύρει σε ένα παιχνίδι αισθήσεων, χρωμάτων σαν ένα φύσημα του ανέμου σαν ένα τρυφερό χάδι. Θα έλεγα ότι είναι μια πολύ καλή πρόταση για κάποιον που δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με αυτό το είδος μουσικής να γνωρίσει ένα καλό δήγμα της.Αφιερωμένο στην "Μάγισσα του βουνού" που έχω την αίσθηση ότι είναι λίγο blues.