Δεν θα σχολιάσω το πως και το γιατί φτάσαμε να έχουμε ενάμιση εκατομμύριο μετανάστες, διότι δεν έχει κανένα νόημα και συμπερασματικά κανένα αποτέλεσμα.Δεν θα σχολιάσω αν έπρεπε η δεν έπρεπε να επιτραπεί η είσοδος των τριακοσίων μεταναστών στην Νομική Σχολή διότι το ζητούμενο στην παρούσα φάση δεν είναι αυτό.Εξάλλου αναλώθηκε πολύ μελάνη και πολύς τηλεοπτικός χρόνος και συμπέρασμα τουλάχιστον εγώ δεν έβγαλα.
Αυτό που ειλικρινά με εξόργισε ήταν η μικρο θυμική στάση της κυβέρνησης ανίκανη να διαχειριστεί το πρόβλημα προσπαθώντας να μετατοπίσει την κάθε ευθύνη της με έναν τρόπο επιεικώς απαράδεκτο. Ειλικρινά τρέμω στη σκέψη στο ενδεχόμενο ότι μπορεί κάποια δεδομένη στιγμή να έχουμε πράγματι την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε κάποιο σοβαρό εθνικό θέμα και θα πρέπει να επαφίεμαι την τύχη μας σε ανίκανους,άτολμους,ανεύθυνους πολιτικούς που έξω από την αντιπολιτευτική, μικροκομματική τους στάση δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα.
Εύλογα επίσης μου δημιουργείται το ερώτημα πως είναι δυνατόν ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός να μην έχει τον τρόπο,τα μέσα να εξασφαλίσει το κατάλληλο ( βιώσιμο ) κατάλυμα για την προσωρινή στέγαση των μεταναστών από τη στιγμή που δεχτήκαμε την στάση διαμαρτυρίας τους ως δεδομένη, και ενδεχομένως σε ένα βαθμό και ως δίκαιη. Το σουρεαλιστικό του μεγάρου Υπατείας ως ύστατη λύση κανέναν δεν ενόχλησε ? Η σουρεαλιστική αντιπαράθεση της χλιδής και της εξαθλίωσης κανέναν δεν προβλημάτισε ? Έχω την εντύπωση πως δώσαμε ένα πολύ καλό μάθημα σουρεαλισμού στους φίλους μας τους ξένους αποδεικνύοντας άλλη μια φορά πόσο ασόβαρο κράτος είμαστε .
Αυτός ο απίθανος στρουθοκαμηλισμός των κυβερνήσεων που προτιμούν να κωφεύουν από το να πράττουν που προτιμούν να πολιτικολογούν από το να νομοθετούν είναι η αιτία που φτάσαμε σε αυτήν την απαξίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου