I PUT A SPELL ON YOU - JOSS STONE & JEFF BECK

Το I PUT A SPELL ON YOU  το έχουν ερμηνεύσει πάνω από είκοσι γνωστοί καλλιτέχνες. Δεν ξέρω πόσο παρακινδυνευμένο είναι αυτό που θα πω, αλλά έχω την εντύπωση ότι πρέπει να είναι η καλύτερη εκτέλεση που έχω ακούσει ποτέ. Η φρέσκια άπαικτη φωνάρα της Joss Stone ξεσκονίζει με τον καλύτερο τρόπο ένα τραγούδι που γράφτηκε από τον Hawkins Jay Screamin το 1956 και βρέθηκε στην 313 θέση  στην λίστα του περιοδικού Rolling Stone " Τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών. " Στο συγκεκριμένο τραγούδι την συνοδεύει ο γνωστός και μη εξαιρετέος  Jeff Beck, και μπορείτε να τους απολαύσετε (εκτός από φωνάρα είναι και απίθανο θηλυκό ).

ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ας το πούμε κι έτσι...

Αν και δεν έχει κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα αυτό το blog καταχρηστικά και μόνο θα ήθελα να σχολιάσω το θέμα των δύσμοιρων μεταναστών που γίνονται  άθελα τους θύματα ενός ανάλγητου κρατικού μηχανισμού που μη μπορώντας να δώσει λύσεις σε θέματα που άπτονται των δυνατοτήτων του, εκ φεύγει  σε απίθανα σενάρια που μας εκθέτουν και σαν κοινωνία αλλά και σαν κράτος.
Δεν θα σχολιάσω το πως και το γιατί φτάσαμε να έχουμε ενάμιση εκατομμύριο μετανάστες, διότι δεν έχει κανένα νόημα και συμπερασματικά κανένα αποτέλεσμα.Δεν θα σχολιάσω αν έπρεπε η δεν έπρεπε να επιτραπεί η είσοδος των τριακοσίων μεταναστών στην Νομική Σχολή διότι το ζητούμενο στην παρούσα φάση δεν είναι αυτό.Εξάλλου αναλώθηκε πολύ μελάνη και πολύς τηλεοπτικός χρόνος και συμπέρασμα τουλάχιστον εγώ δεν έβγαλα.
Αυτό που ειλικρινά με εξόργισε ήταν η μικρο θυμική στάση της κυβέρνησης ανίκανη να διαχειριστεί το πρόβλημα προσπαθώντας να μετατοπίσει την κάθε ευθύνη της με έναν τρόπο επιεικώς απαράδεκτο. Ειλικρινά τρέμω στη σκέψη στο ενδεχόμενο ότι μπορεί κάποια δεδομένη στιγμή να έχουμε πράγματι την ανάγκη να αντιμετωπίσουμε κάποιο σοβαρό εθνικό θέμα και θα πρέπει να επαφίεμαι την τύχη μας σε ανίκανους,άτολμους,ανεύθυνους πολιτικούς που έξω από την αντιπολιτευτική, μικροκομματική τους στάση δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα.
Εύλογα επίσης  μου δημιουργείται το ερώτημα πως είναι δυνατόν ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός να μην έχει  τον τρόπο,τα μέσα να εξασφαλίσει το κατάλληλο ( βιώσιμο )  κατάλυμα για την προσωρινή στέγαση των μεταναστών από τη στιγμή που δεχτήκαμε την στάση διαμαρτυρίας τους ως δεδομένη, και ενδεχομένως σε ένα βαθμό   και ως  δίκαιη. Το σουρεαλιστικό του μεγάρου Υπατείας ως ύστατη λύση κανέναν δεν ενόχλησε ? Η σουρεαλιστική αντιπαράθεση της χλιδής και της εξαθλίωσης κανέναν δεν προβλημάτισε ? Έχω την εντύπωση πως δώσαμε ένα πολύ καλό μάθημα σουρεαλισμού στους φίλους μας τους ξένους αποδεικνύοντας άλλη μια φορά πόσο ασόβαρο κράτος είμαστε .
Αυτός ο απίθανος στρουθοκαμηλισμός των κυβερνήσεων που προτιμούν να κωφεύουν από το να πράττουν που προτιμούν να πολιτικολογούν από το να νομοθετούν είναι η αιτία που φτάσαμε σε αυτήν την απαξίωση.

                                               

το sync προφίλ μου

Αφιερωμένο στη φίλη μου

 Άρτι αφιχθείσα από την ολιγοήμερη παραμονή της στην Βασιλεύουσα,ελπίζοντας να αντίκρισε τον θόλο της Αγίας Σοφίας, να χάθηκε στο Καπαλί Τσαρσί, να έφαγε βρόμικο Λαχματζούν στην Πλατεία Ταξίμ, να ταξίδευσε στα Πριγκιποννήσια, να εντυπωσιάστηκε στο Τοπ Καπί, να ξύπνησε το πρωί με την φωνή του Μουεζίνη, να επισκεύθηκε τον Παντελή, να δάκρυσε ένα ηλιοβασίλεμα κοιτώντας τον Βόσπορο, να αισθάνθηκε ότι ένα μικρο κομμάτι Ελλάδας είναι ακόμα εκεί.                       

Koop - Koop Island Blues

KOOP - KOOP ISLAND BLUES (OFFICIAL VIDEO) from jf julian on Vimeo.

JEAN MARC REISER

Τον γνωρίσαμε μέσα από την " βαβέλ " και το " ΠΑΡΑ ΠΈΝΤΕ ", περιοδικά comics που δυστυχώς σταμάτησαν να κυκλοφορούν πριν λίγα χρόνια για λόγους προφανώς μειωμένου τιράζ. Ο Reiser ήταν ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους σκιτσογράφους της δεκαετίας του εβδομήντα και του ογδόντα, και παρόλο που έχουν περάσει τριάντα χρόνια από τον θάνατο του παραμένει να είναι εξαιρετικά  σύγχρονος. Η οπτική του ανατρεπτική, τα σκίτσα του λιτά  αφαιρετικά αλλά  και ταυτόχρονα σκληρά, πάντοτε καυστικά απέναντι στον υποκριτικό καθωσπρεπισμό και την σοβαροφάνεια.Οι βασικοί του χαρακτήρες στα comics είναι δυο, το "μεγάλο ρεμάλι" και η  " ζανίν ",δυο καρικατούρες επιτηδευμένα λιτές με απίστευτες εκφραστικές εναλλαγές σου δίνουν την αίσθηση του βρόμικου,του παρακμιακού προτύπου της κοινωνίας μας. Έχει ένα χιούμορ πολύ κυνικό ιδιαίτερα καυστικό και συγχρόνως  ανυπέρβλητα έξυπνο που δεν διστάζει να σατιρίσει το οτιδήποτε.Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι 1970 το Γαλλικό Υπουργείο Εσωτερικών αποφάσισε να κλείσει το περιοδικό που εξέδιδε από το 1960 (HARA KIRI) με την αιτιολογία ότι σατίριζε με άπρεπο τρόπο τον προσφάτως  εκλιπόντα πρόεδρο Σαρλ ντε Γκωλ. Ο Reiser πέθανε το 1983 στο Παρίσι. Το 2003 το Κέντρο  Πομπιντού τον τίμησε με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.            

            .           

CocoRosie - Lemonade

Δείτε το σε FULL SCREEN είναι καταπληκτικό !!!

Z-STAR

Μια γλυκύτατη Αγγλιδούλα με πολύ καλή φωνή με ένα ιδιαίτερο δικό της στιλ, ερμηνεύει  τραγούδια, πάντοτε παρέα με την κιθάρα της, σε ένα ύφος άλλοτε jazz funk και άλλοτε blues. Γεννήθηκε στο δυτικό Λονδίνο και μεγάλωσε στην Γερμανία, στα 18 επιστρέφει στην Αγγλία αποφασισμένη να ασχοληθεί με την μουσική. Τον πρώτο καιρό την συναντούμε στο Λονδίνο σε διάφορα jazz κλαμπακια να ερμηνεύει τραγούδια της, και λίγο αργότερα το 2002 κυκλοφορεί το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο " Voodoo Risin Dragon " με τεράστια επιτυχία. Ακολουθούν συναυλίες, περιοδείες σε όλοι την Ευρώπη και το 2004  κυκλοφορεί  ένα ακόμα άλμπουμ με τίτλο "Who Loves Lives ". Η μαγευτική μπάσα φωνή της και η απλότητα που την χαρακτηρίζει σε συνδυασμό με μια ακαθόριστη αινιγματικότητα, την καθιστούν ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό της. Τελευταία δισκογραφική δουλεία της είναι το " Masochists & Martyrs " που  κυκλοφόρησε το 2010. *Επειδή  έχει το ψώνιο να τραγουδά σε μικρά Λονδρέζικα κλαμπακια, αν βρεθείτε στο Λονδίνο ψάξτε την! Είμαι σίγουρος ότι θα περάσετε αξέχαστα...                      

Z-STAR "Rosemary's Last Kiss" (2004) from MUTHASTAR on Vimeo.

TANGO

The Best Latin Tango from Jorge Cosio on Vimeo.

DAB Digital Analog Band

1.   la.mia.bocca - ocean of sadness 
2.   dab (digital analog band) - the blues
3.   campa - porta mi via
5.   japanorama - yume-ni
4.   floorjivers - drip drop
6.   mystic diversions - josephine )
7.   genuine feat. baschin - as possible
8.   aural float - still here
9.   xl singleton - take five 
10. sunyata project - i know 

BAUHAUS

Το Μπάουχαους,η σχολή μοντερνιστικής τέχνης και σχεδίου με τη μεγαλύτερη επιρροή στον 20ο αιώνα ιδρύθηκε από τον αρχιτέκτονα  Βάλτερ Γκρόπιους στη Βαϊμάρη της Γερμανίας (1919-25). Βασικά χαρακτηριστικά του Μπάουχαους ήταν η λειτουργικότητα,  με ιδιαίτερη έμφαση στης γεωμετρικές φόρμες απορρίπτοντας  κάθε περιττό διακοσμητικό στοιχείο και έχοντας μια  θεμελιακή σχέση με το αναγκαίο. ''Ωραίο είναι το χρήσιμο''. Επέδρασε καταλυτικά στους τομείς της αρχιτεκτονικής και του βιομηχανικού σχεδιασμού ( design )  με την αντίληψη  1)συμμετρία, 2)ακριβή κυβικά σχήματα, 3)λιθόστρωτες στέγες, 4) μεγάλα παράθυρα σε οριζόντιες ζώνες, 5)εμφανή  χρώματα  6) απόλυτη  απουσία  διακοσμητικών στοιχείων. Παράλληλα στόχος της σχολής Μπάουχαους ήταν η αναβάθμιση των προϊόντων μαζικής παραγωγής,όπως έπιπλα,φωτιστικά,αλλά και ολόκληρης της έννοιας "κατοικία".Πρέπει να αναφέρουμε επίσης ότι το εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό εργατικό κόμμα είχε αντιταχθεί στο Μπάουχαους σε όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 20, καθώς το εκλάμβανε ως ένα μέτωπο κομμουνιστών, ειδικά επειδή πολλοί  Ρώσοι καλλιτέχνες αναμίχθηκαν με αυτό.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η σχολή της Βαϊμάρης να κλείσει και  να επαναλειτουργήσει στο Ντεσάου (1925-32) και τέλος στο Βερολίνο (1932-1933) .Ο Λούντβιχ Μις Φαν Τερ Ρόε, τελευταίος διευθυντής του Μπάουχαους, διέλυσε τη σχολή στο Βερολίνο το 1933, μετά από τις αφόρητες πιέσεις των Εθνικοσοσιαλιστών (Ναζί) οι οποίοι είχαν καταλάβει την εξουσία μόλις  λίγους μήνες πριν.Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω ότι στην Αθήνα μας, υπάρχουν ακόμα κάποια ελάχιστα δείγματα Μπάουχαους αρχιτεκτονικής, που γλύτωσαν από την "σκαπάνη" της αντιπαροχής μια εποχή που η αλόγιστη αναδόμηση κατέστρεψε ό,τι ωραίο είχε αυτή η πόλη  φτιάχνοντας την αισθητική του αναγκαίου...

*Το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας στην πλατεία Δημοκρατίας στην Θεσσαλονίκη, τα προσφυγικά της Αλεξάνδρας καθώς  και η Αμερικανική  πρεσβεία της Αθήνας  είναι αρχιτεκ Μπαουχαους.

                                                

St Germain - Deep In It

1. Deep in it (7:17)
2. Street Scene (4 Shazz) (15:43)
3. Sentimental Mood (10:16)
4. What's New (7:42)
5. Dub Experience II (3:45)
6. Forget It (7:56)
7. Soul Salsa Soul (10:36)
8. Alabama Blues  (5:36)

Gare du Nord

Paris Nord (Ή Gare du Nord, "North Station") είναι ένας  από τους έξι μεγαλύτερους σταθμούς της κυρίας γραμμής δικτύου Παρίσι - Γαλλίας. Προσφέρει διασυνδέσεις με διάφορες αστικές γραμμές μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων του μετρό του Παρισιού. Με τον αριθμό των ταξιδιωτών, να φτάνει στα 180 εκατ. περίπου ετησίως είναι ο πιο πολυσύχναστος σιδηροδρομικός σταθμός στην Ευρώπη. Ο Gare du Nord εξυπηρετεί την βόρεια Γαλλία, καθώς και διάφορους διεθνείς προορισμούς, όπως το Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο. Το συγκρότημα σταθμός σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Jacquew Hittorff και χτίστηκε (αρχική μορφή ) μεταξύ 1861 και 1864.( Wikipedia ).Ξεκινώντας λοιπόν απ'αυτόν τον υπέροχο σταθμό και διασχίζοντας βουνά, κάμπους, και πεδιάδες, φτάνουμε κάποια στιγμή στην πανέμορφη Ολλανδία για να συναντήσουμε ένα μουσικό σχήμα με το όνομα Gare du Nord  Τους ανακάλυψα τελευταία και πιστεύω ότι είναι πολύ καλοί.  
Η Μουσική τους λίγο ακαθόριστη κάτι μεταξύ Jazz και funk. Έχουν κυκλοφορήσει επτά άλμπουμ.Η πρώτη δισκογραφική τους δουλεία γίνεται το 2002 με τίτλο Kind of Cool  ακολουθούν άλλοι έξι δίσκοι με καλύτερο ίσως το Jazz  N Sex το 2007. Αυτή την στιγμή ετοιμάζουν το Greatest Hits που θα κυκλοφορήσει μετά το καλοκαίρι. Ακούστε τους...        

                  

Βράδυ με τον Miles Davis

Δεν υπάρχουν άλλα λόγια για να περιγράψεις αυτό το album, εκτός από "αριστούργημα". Η μουσική είναι τέλεια. Καταφέρνει  με το παίξιμο του να βγάλει τόσο πολύ συναίσθημα και συγκίνηση, με έναν τέτοιο τρόπο, που λες και είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.Θα σας πρότεινα ανεπιφύλακτα να τον αγοράσετε!

Joel Peter Witkin

Joel Peter Witkin κατατάσσεται ως ένας από τους πιο εκκεντρικούς φωτογράφους και καλλιτέχνες. Είναι υπεύθυνος για μερικά από τα πιο νοσηρά και συγχρόνως ενδιαφέροντα θέματα που έχουν αποτυπωθεί μέσω μιας κάμερας. Συχνά πραγματεύεται με θέματα όπως ο θάνατος,τα πτώματα καθώς και διάφορους τύπους όπως νάνοι, τραβεστί, ερμαφρόδιτους και φυσικά παραμορφωμένα άτομα. Λόγω της υπερβατικής φύσης του περιεχομένου των εικόνων του, τα έργα του έχουν σοκάρει μερικές φορές την κοινή γνώμη. Η τέχνη του ήταν συχνά περιθωριοποιημένη εξαιτίας της δυσκολίας του θέματος. Πάραυτα (που λέει και μια φίλη μου) νομίζω ότι πέρα από το δια στροφικό του μυαλό είναι αναμφισβήτητα ένας ενδιαφέρον καλλιτέχνης που τα παιδικά του τραύματα δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ.....  (Γεν.13\9\1939 στο Brooklyn ) 
    .

jeanne moreau & miles davis





Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα του γαλλικού κινηματογράφου, και επίσης μια από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς, βαθιά ελκυστική με μια ακαθόριστη θλίψη και  συγχρόνως με μια έκφραση σκληρότητας μπορούν να την χαρακτηρίσουν γυναίκα αράχνη. Μια χαρακτηριστική ταινία με  ρυθμούς θρίλερ νουάρ με ένα δροσερό Miles Davis είναι η Ascenseur pour l'échafaud (ασανσέρ για δολοφόνους)  Κυκλοφόρησε το 1958