Sivert Høyem - Long Slow Distance (2011)

01.   Under Administration
02.   Long Slow Distance
03.   Give It A Whirl
04.   Warm Inside
05.   Animal Child
06.   Trouble
07.   Red On Maroon
08.   Blown Away
09.   Emotions
10.   Father'sDay
11.   Innovations

Για να είμαι ειλικρινής το "Moon Lading" (2009) δεν μου άρεσε και αυτό γιατί ανυποψίαστα περίμενα ότι θα ακούσω την πλησιέστερη παραλλαγή των Μadrugada,  μέγα λάθος ! Αν εξαιρέσω το "Shadows High Meseta" και το "Going For Gold" που είχαν κάτι να μου πουν, τα υπόλοιπα ήταν αδιάφορα με αποκορύφωμα την παρακινδυνευμένη διασκευή του "The House Of The Rising Sun". Σαφέστατα σου δίνει την αίσθηση της αποστιγματοποίησης από το σκοτεινό ήχο των Μadrugada σε πιο εύπεπτες, προσιτές επιλογές, οριοθετώντας κατά κάποιον τρόπο την μετά Μadrugada εποχή.
Το "Long Slong Distance" είναι η τελευταία δισκογραφική δουλειά του και ομολογουμένως την βρίσκω αρκετά καλή, αφού καταφέρνει να συνδυάσει επιτυχώς ένα νέο μουσικό ύφος, διατηρώντας εμφανή αρκετά όμορφα (Νορβηγική ηχητική καταχνιά :) στοιχεία του παρελθόντος.
Πληροφοριακά είναι το τέταρτο προσωπικό του άλμπουμ και ουσιαστικά το δεύτερο από την οριστική διάλυση των Madrugada.                   
                           

Simple Minds-Street Fighting Years (1989)

   1.   Street Fighting Years
   2.   Soul Crying Out
   3.   Wall Of Love
   4.   This Is Your Land
   5.   Take A Step Back
   6.   Kick It In
   7.   Let It All Come Down
   8.   Mandela Day
   9.   Belfast Child
  10.  Biko

ELECTRIC LITANY "TEAR" & "SAD PART"

Tear by Electric Litany

SAD PART by Electric Litany

Viktor Koen (ενας Θεσσαλονικιός που διαπρέπει)

Ένας διαφορετικός εικαστικός καλλιτέχνης που καταφέρνει να αποδώσει με απόλυτη ακρίβεια αναμιγνύοντας φωτογραφία, ψηφιακή επεξεργασία και σύνθεση στον υπολογιστή, (Photoshop)  τις φαντασιώσεις, τις εμμονές του νου και της μνήμης, σε ένα πλαίσιο υπερσύγχρονης πραγματικότητας. Η πολυσυλλεκτικότητα των εικόνων του συμβολίζουν με έναν καθαρά ανορθόδοξο παιδικό τρόπο την ανθρώπινη μετάλλαξη σε ένα πιθανόν απροσδόκητο μέλλον. Με επιφύλαξη θα τολμούσα να πω ότι είναι επηρεασμένος από το κίνημα steampunk (μπορείτε να το διαπιστώσετε στην ακόλουθη διεύθυνση Steampunk in Oxford ) σε μια διαφορετική προσέγγιση και νοοτροπία.
Ο εικονοποιός, εικονογράφος  Viktor Koen γεννήθηκε (1967) στην Θεσσαλονίκη όπου και πέρασε τα πρώτα μαθητικά του χρόνια με μια έκδηλη έφεση στα εικαστικά που θα τον οδηγούσε λίγο αργότερα στο να σπουδάζει στη  Bezalel Academy Arts and Design στην Ιερουσαλήμ για να συνεχίσει το μεταπτυχιακό του στο School of Visual Arts στην Νέα Υόρκη. Τελειώνοντας τις σπουδές του το 1992 και παρασυρόμενος από το σουρεαλιστικό ρυθμό της Νέας Υόρκης αποφασίζει να ζήσει και να εργαστεί στην μητρόπολη των ξέφρενων αντιθέσεων και των απόλυτων προοδευτικών τάσεων.
Σήμερα διδάσκει στη σχολή Parsons School of Design και είναι καθηγητής στο μεταπτυχιακό τμήμα του School of Visual Arts στην Νέα Υόρκη, δημιουργεί εξώφυλλα και εικόνες για μερικά από τα μεγαλύτερα περιοδικά και εφημερίδες, όπως Newsweek, NYTimes, Esquire , Random House κ.ά. Η δουλειά του έχει διακριθεί επανειλημμένα και εκτίθεται διεθνώς σε μουσεία και αίθουσες τέχνης. Αξίζει να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του www.viktorkoen.com
Έργα του φιλοξενούνται στο "Kalos&Klio Showroom" Τσιμισκή 96, από τις 10/5 ώς τις 8/6         

                         

RONNY JORDAN - The Quiet Revolution (1993)

1. Season for Change
2. In Full Swing
3. Slam in a Jam
4. Mr. Walker
5. Jackal
6. Come With Me
7. Morning After
8. Under Your Spell
9. Tinsel Town Listen
10. Vanston Place (Oo Am)

πολιτικές μπαρούφες....

Ομολογώ ότι κουράστηκα, κουράστηκα να ακούω μπαρούφες εμπλουτισμένες με μεταρρυθμιστικές απόψεις, κουράστηκα να βλέπω ματαιόδοξες φατσούλες, κουράστηκα να πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στο τίποτα και στο καθόλου και τέλος σιχάθηκα να αισθάνομαι ότι πρέπει να συμμετέχω σε κάτι συναινετικά, όταν ο παραλογισμός και ο ανορθολογισμός κυριαρχεί από την άκρα αριστερά έως και την άκρα δεξιά. Βαρέθηκα να καθρεφτίζομαι στην βιτρίνα ενός συστήματος που στηρίζεται σε θεσμικά κατοχυρωμένες παρανομίες. Βαρέθηκα τους πολιτικούς που το όραμα τους μεταλλάχθηκε σε όχημα ανάδειξης, τακτοποίησης και πρόσβασης στον κρατικό "παράδεισο". Μισώ την έκφραση "έχουμε τη λύση" διότι τα κόμματα μεταπολιτευτικά δουλέψανε "συλλογικά" για να μην υπάρχουν πλέον λύσεις και τώρα ως αναδυόμενες παρθένες από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, υπόσχονται να σώσουν αυτό που με τόση μαεστρία κατέστρεψαν. Καλούμεθα στην ουσία  να επιλέξουμε μια ανύπαρκτη λύση που θα μας οδηγήσει σε μια ανύπαρκτη πραγματικότητα και μεις ψυλλιασμένοι, μουδιασμένοι, άλλη μια φορά θα αρκεστούμε στην μπαρουφολογία των κομμάτων, χωρίς αντίδραση κρατώντας το σημαιάκι μας περήφανα, θα δείχνουμε στο παιδί μας την Ελλάδα του "ομορφάντρα μου" την Ελλάδα της "Τασούλας".